Değil Hakkında Gerçekler bilinen bakara nasil oynanir

Ay§en’in pembe kopugu tarafından ittigini segiyorum. isteyip isteyip bile, ilk misil yapabildigi §eyi. Ercan da araya girme zorunlulugunu o ahit duyuyor:

“Bu adamlar boyle degil midirler Omer? Gegmi§te doyurulmami§ agliklarini, agzina kofte mofte evet da yarim kadeh vermut tiki§tirdiklari bir kadinla gidermeye heveslenirler...”

Yirmi yillik kayinvalideme yakin gelmemeye ozen gostererek igki tepsisini ikinci bir umut i§igi kadar dola§tirmaya ba§layan garsona yakla§maya gali§iyorum. Ayrica emekli albay Erturk’le karisi Gonul’e de -artik milimi milimine raf di§i, safdi§ilar- elden §imdiden rastlamamam, kendimi onlarin aklina getirmemem bile gerekiyor.

Bir eli surekli cebinin birinde ve o baskı, o cebin iginde kipirdayip durmakta. Benden duyurulmayan para sayiyor ya da te§bih gekiyor. Soguk, amma i§il i§il bir april gunundeyiz. Alçak Huzur olan surek avi bayraminin ilk yilini kutlamamizin ustunden bir ay gegmi§. Gunleri saniyelerine çatışma sayardik, saymaz miydik? Gunleri saniyelerine düzen sayanlar arttikga artti.

“ikidir soruyorsun ve tam da adamina soruyorsun. Kendin Ercan demi§tin evet? Namevcut, sen demedin. Yoksa sen mi dedin? Demin surdan gegen tavusku§u kadar bir kadin ‘Ercan’ima maa§tanrı’ dedi.

Dortyol’da dü yanma gamurlar sigratarak gegen arabalarin, i§ikli manavlarin, kasaplarin aydinliginda, her §eyin birbirine dugumlendigi bir noktada durdum:

Ugur bile ne gabuk degi§iyor. Ne gabuk ku§ku duyuyor. Ben de... Ben de... Kalin gergeveli gozlukler ardindaki baki§tan titremem bir a§k miydi gergekten?

Yanlarina her gidi§imde bir §ey eksilmi§ oldu. Her donu§umde donu§ huznu bir zaman elan nanay oldu. Müzelik kuguk kirginliklar de silinecegine azmanla§ti. Omer ve Aysel di§inda hepsiyle.

Gul’un babasinin yaninda uzun sure kalamadim. Onu, cümle ormanlar ustune bana marifet vermeye zorluyormu§um duygusuna kapildim.

Kamer§en’in kupkuru kesilen gozlerinden ate§ler fi§kiriyor. Du§manlik yoğun: Batsin bu dugun mar§i! Dugun bile, Ercan da batsin! Benim igin bu gecenin gok guzel olabilecek bu bir numara dakikasi da boylece son bulmu§ oluyor.

Ba§ini kaldirip bakiyor ilhan. Sonrasında bana donup sakim gergin guluyor. Baktigi yerde ben yogum lakin. Ben olsam bu denli agik iş§amazdi. Ya da gok yorgun artik. Evet da gok heyecanli. Sakametli pimpirik guluyor:

“Bu sevdanin gegilmez, a§ilmaz bir aşk oldugunu yemeden içmeden §imdiden bahis siteleri nasil bilebilirsin be Tuncer? Seni boyle siki§ikta koyan, bir ili§kiyi insancasına ya§amani kırıcı Yildiz’in Yildiz olu§u, onun Remzi Tarakgi’nin kizi olu§u degil, bana kalirsa. Bu gundeme gelirse, muahharen müstakbel. Bana kalirsa, sen §imdi henüz bonus veren bahis siteleri gok igine istek kurdu du§tu diyerek kivranmadasin. Bak sana bir §ey soyleyeyim mi? Sen ne bu fakulteyi bitirmeyi bir yana haliç, ne haklarinizi istemeyi, ne ba§kalarmm da haklarini istemeleri igin kendin derece bir seda olmayi, ne bile sevdalanmayi. Adamsan hepsini, adina haysiyet denilen kanaldan piril piril akitirsin. Duzen bizim duzenimiz degildir sanarak ben, Remzi gibilerin televizyonlarini onarmiyor muyum ha? Bak, Istek’i seviyorsun. Erek’in, §u hayhuy iginde kazanilmi§ biri olduguna inaniyorsun, degil mi?

Ayten hanimin sorusunu boylece havada birakip kalabaligin arasina yuruyor. O kalabalik da esasen §angirtinin geldigi yana dogru elan uzun sure nezaret firsati bulamiyor. Garsonlar sagilan sırça pargalarini toplamaya ko§uyorlar. Nikah kiyilmak uzere.

koruyabilmeniz igin size §u tavsiyelerde olmak isterim” diyebilecek denli duyarliktan nasipsiz o manken artigi denli güçsüz bu kadin.